Anarchiści zawsze wiedzieli, że więzienie jest narzędziem państwa do tłumienia radykalnych idei i zniechęcania do akcji bezpośrednich. Wielu towarzyszy, którzy zostali schwytani przez to narzędzie represji, kontynuuje walkę w prywatny, osobisty sposób, podtrzymując płomień świata bez więzień pomimo ich uwięzienia, podczas gdy innym, nawet w głębi ich uwięzienia, udało się zbudować sieci solidarności z uwięzionymi wokół nich. Obowiązkiem anarchistów na całym świecie jest dokonanie bilansu politycznych implikacji więzień, nie tylko abstrakcyjnie, ale także zakwestionowanie ich rzekomej legitymizacji za pomocą każdego dostępnego nam narzędzia. Solidarność jest słowem przewodnim każdego anarchisty i powinniśmy dołożyć starań, by praktykować tę solidarność z towarzyszami, którzy zapłacili najwyższą cenę, oddając własne ciała w paszczę państwa za bardziej wolny świat. Wraz z niedawnym oskarżeniem palestyńskich aktywistów na mocy ustawy o terroryzmie i uwięzieniem, a także uwięzieniem ponad 2